Op het moment van schrijven vieren onze Joodse vrienden Sjavoeot (het wekenfeest). Ze vieren de ontvangst van Gods wetten en de Tien Geboden. Richtlijnen die gegeven zijn om ons leven richting te geven zodat mensen op Zijn weg blijven gaan en tot Gods bestemming kunnen komen.
Over enkele dagen vieren onze moslimse vrienden Eid al Adha (het offerfeest). Dit wordt gevierd ter nagedachtenis aan de beproeving van Abraham, die bereid was zijn zoon te offeren in opdracht van God om te laten zien dat hij trouw en gelovig was. Toen Abraham zijn zoon met een mes wilde doodsteken hield God hem tegen. We lezen in de Koran: “En Wij gaven hem ter vervanging een geweldig offerdier.” (Soera 37:107).
Komend weekend vieren christenen het Pinksterfeest, waarin we stilstaan bij de uitstorting van de Heilige Geest op de volgelingen van Jezus. De komst van de Heilige Geest was door Jezus aangekondigd als de Trooster die zou komen om voor altijd te leven in het hart van Zijn volgelingen.
Ik zie een prachtige verbinding tussen deze drie feesten. God heeft ons Zijn wetten gegeven in overeenstemming met Zijn waarheid en Zijn karakter. Als gelovigen dient het onze intentie te zijn om levenslang in volkomen gehoorzaamheid aan God te leven. Helaas zijn we daartoe niet in staat. We schieten vaak hopeloos tekort. We zijn wel van goede wil, maar het lukt ons niet. In de Bijbel lezen we: “Ik wil het goede wel, maar het goede doen kan ik niet. Want ik doe niet wat ik wil, het goede, maar juist wat ik niet wil, het kwade, dat doe ik” (Romeinen 7:18, 19)
Omdat gehoorzamen niet (voldoende) lukt, brengen we offers, waaronder gebed, vasten, goede daden, aalmoezen etc. Misschien zijn we zelfs wel bereid, zoals Abraham deed, om een zeer groot offer te brengen. Abraham en wij mogen leren dat God barmhartig en genadig is en Zelf voorziet in een vervanging. Voor Abraham was dat een schaap, voor veel christenen is dit Jezus. Zijn lijden en sterven maken verzoening met God mogelijk.
Met Pinksteren herdenken we dat aan mensen, die met God verzoent zijn, Zijn Geest geschonken wordt. Deze Geest schrijft Gods wetten in ons hart en verleent ons de kracht om niet alleen het goede te willen, maar dit ook te doen. Zijn er dan geen offers meer nodig? Nee, niet om God gunstig te stemmen, maar wel als dankbaarheid voor Zijn bewezen barmhartigheid. We lezen: “Broeders en zusters, met een beroep op Gods barmhartigheid vraag ik u om uzelf als een levend, heilig en God welgevallig offer in zijn dienst te stellen. Dat is de ware eredienst die van u wordt gevraagd.” (Romeinen 12:1)
Met het Pinksterfeest gedenken we dat de Geest de wet vervuld en ons in staat stelt ons leven als een offer aan God aan te bieden. Zo vormen wet, offer en Geest in verbinding met elkaar de ware eredienst.
Nederlands 
English (UK)